Robotlar İnsanlaşırken Biz Robotlaşıyor Muyuz?

Tam da işsizlik sorunu ve iş arama noktasındayken bunları düşünür oldum. Neden mi? İşveren ile işçi arasındaki o ince çizgi ve kafamdaki git geller yüzünden. Hani çok duyduğumuz şu tanım " iş çok işsizlik yok sadece iş seçiyorlar iş beğenmiyorlar ya da yeteri kadar paraya ihtiyaçları yok " bu tanım var ya. Ben de Türkiye de ki işsizlik tanımını işçi tanımını şu şekilde değiştiriyorum. . Beyine ihtiyaç yok omurliik lazım çünki emir verilecek sen de uygulayacaksın ve sorgulamayacaksın. Bu yanlış olsa dahi.

Mezun Olma

Okuldan mezun olma sevincim iş hayatına atılma hevesim, para kazanma azmim,bunların hepsi benim içimde gitgide büyüyor, kendimi enerjik ve yapacağım işte başarı yakalamam için yeterli olduğunu sanıyordum.İlk mezun olduğum okuldan sonra çıkıp iş arama sürecim o yüzden çok kısa sürdü. Çünki anladım ki hiç bir şey yapamayacağım bir yerlerde bir tanıdık olmadan işe giremeyeceğim.

Daha sonra mezun olduğum okulun derecesini artırmak farklı bir sektöre yönelme kararı aldım. Bunun işe yaracağını düşünüyordum. Kısa bir süre sonra eğitimimi tamamlayıp terar iş aramaya başladım. Bu sefer biraz daha şanslıydım aynı süreçlerden geçmeme rağmen daha kolay iş bulabilmiştim. Ama okuduğum meslekle alakasız olması bu süreci kısalttığını düşünüyorum. Maalesef kimse istediği mesleği okuyamıyor ya da okuduğu meslekte para kazanamıyor.

İş Azmi

Yine içimdeki iş azmini kaybetmeden bir yerlerden başlamalı ve işinin en iyisi olmalıyım diye düşündüm. Belli bir tecrübe aldıktan sonra sektör değiştirmeye kararlıydım ve yaptımda hemen hemen mesleğime uygun olabilecek bir yerde iş buldum; buldum buldum da ne kadar özgürdüm ve düşüncelerimi ne kadar dile getirebiliyordum. Birde baktım ki sistemin bir parçası olmuş tamamen robotlaşmışım. Yasalara ve öğrendiklerime göre değil şirketin belirlediği kriterlere göre işverenin kafasındaki adam oluvermişim.

Ben Robotum

Kendimi ve zihnimi öldürmeye devam ederken sorgulamayı da düşünmeyi de bırakıp kendimi teslim etmişim. İşte geldiğim nokta bu. Ben bir robotum.Sadece komutlara uyan onları sorgusuz sualsiz uygulayan sevimli bir robot. Ama başarılı bir robot. Kime göre.Tabi ki para kazanmak ve savaşmak zorundayız. Ama istemediğin bir yerde istemediğin işleri yaparak değil!

Sistem seni robotlaştırsa da sen kendini sürekli geliştir ve oku yanlışın karşısında dur.Hayat bir eğitimdir ve bu hiç bitmemeli. Tam da bu sebeple benim için İstanbul İşletme Enstitüsü ve bizlere sunduğu online eğitimler kendini geliştirmeye devam etmek için güzel bir adımdı.Yazı yazmak kendine özgür bir alan yaratmak çok güzel. Kendinizi özgür hissedeğiniz çalışma yaşamı ile kalın. Esen kalın.

Yazar: Gözde Özdere